7 de enero de 2011

Alyssa Monks czyli niechcacy podpatrzone

Zapewne nie tylko pierwsi podziwiajacy, ale rowniez i kolejne pokolenia odbiorcow malarstwa czerwienila sie na widok greckich Bogin nieskromnie odartych z szat na plotnach mistrzow renesansowych. Zakrywane z zawstydzeniem rabkiem szaty boginie  spogladaly na widza wzrokiem tchnacym niewinnoscia, ten jednak  nierzadko bogobojnie odwracal swoj wzrok.

W dzisiejszych czasach trudno wywolac  podobne reakcje, dostarczyc podobnych emocji: tyle razy przekraczano bariery, ze nagosc ogladana z pozycji widza nie powinna juz nikogo przeciez krepowac, ta cudza nagosc stala sie wszak  elementem naszej codziennosci.

A jednak sa artysci, ktorym sie to udaje. Alyssa Monks, mloda malarka hiperrealistyczna zawstydza nas, i nie czyni tego poprzez sam tematy swoich prac, wsrod ktorych dominuje akt, ale przez stworzenie niezwyklego wrazenia wkroczenia  w rzeczywistosc nalezaca do kogos innego. Czujemy sie podgladaczami, obserwujacymi z ukrycia intymna scene, w ktorej nie mamy prawa brac udzialu.  Malarstwo olejne przypomina tu fotografie, ale fotografie plastyczna na tyle, by widz mogl przeniknac przez nia w zupelnie inny wymiar przezywania sztuki.

/www.alyssamonks.com/


No hay comentarios:

Publicar un comentario